در آوریل ۱۹۹۶ سران پنج کشور چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان به دنبال اجلاس شانگهای موافقت نامه ای را امضا کردند که در مناطق مرزی خود اعتماد سازی کرده و از حمله یا درگیری در مناطق مرزی یکدیگر خودداری کرده و از برگزاری رزمایش های نظامی که تهدیدی علیه یکدیگر باشد ، دوری جویند، حجم و گستردگی و تعداد دروس آموزش نظامی را کاهش دهند، یکدیگر را از عملیات نظامی که قصد دارند تا عمق یکصد کیلومتری مرزهای مشترک به انجام برسانند قبلأ آگاه سازند و بالاخره مناسبات دوستانه و همکاری بین نیروهای نظامی مستقر در دو سوی مرزها را تقویت نمایند. این توافق نامه که بعدها به نام گروه شانگهای پنج معروف شد، در سال ۲۰۰۱ با تغییر نام و ساختار و با پذیرش ازبکستان به سازمان همکاری شانگهای اهداف این سازمان عبارتند از:
۱-تقویت همکاری با محورهای امور سیاسی ، اقتصادی، تجاری و نظامی.